Aangekomen in Kathmandu
Blijf op de hoogte en volg Joline
16 Oktober 2013 | Nepal, Kathmandu
Lieve allemaal,
Eindelijk is ons avontuur begonnen en zit ik nu in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Ondertussen heb ik al zoveel gezien en meegemaakt, dat het lijkt alsof ik al een week op reis ben.
Na al het afscheid nemen was het maandag eind van de middag eindelijk zo ver. Toen kreeg ik pas het besef dat ik aan een grote reis begonnen was. Alles was ingepakt en ik kon geen koffer, kleren en alles wat in de koffers zat, meer zien.
Om 22.00uur vlogen we richting Abu Dhabi. We deden geen van allen eigenlijk een oog dicht, dus de reis duurde best wel lang. Zeker omdat je wilt slapen, maar je geen enkele houding kunt vinden waarin je fatsoenlijk kunt blijven liggen. Best wel brak kwamen we daardoor aan op Abu Dhabi, maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer lol we in onze reis kregen en hoe leuker het was om echt te beseffen dat je bijna in Nepal bent.
Het wachten daar duurde best lang, dus we waren blij met onze laptops, telefoons en de wifi :) Verder was de Mac ook best wel aangenaam om ons nog even van westers voedsel te voorzien..
Om 13.55 uur (er is 2 uur tijdsverschil tussen Nederland en Abu Dhabi) gingen we verder naar Kathmandu. Tijdens die vlucht hebben we echt supermooie dingen van de wereld gezien. Zo vlogen we over Iran en Pakistan waar we ruig landschap met bergen en rotsen zagen, de heldere blauwe zee rondom de Arabische Emiraten.. Ook de zonsondergang was echt geweldig! Gods natuur is prachtig!
De aankomst op het vliegveld van Kathmandu was een grote omschakeling. Het leek meer op een leegstaande school, oud, klein... Onze paspoorten werden op de ouderwetse manier gecontroleerd.. geen computersysteem maar alles met de hand, formulieren en papiertjes.
Toen we onze bagage wilde pakken, was het wachten op mijn koffer.. Uiteindelijk bleek deze al door andere mensen van de band te zijn gehaald en stond ergens tussen allemaal andere koffers midden in de hal.
Het was allemaal even spannend of er wel mensen zouden zijn die ons op kwamen halen, omdat tijd in Nepal een andere definitie heeft dan in Nederland. Een uurtje wachten is hier niets.. Dus we zagen de bui al hangen..
Maar gelukkig, er werd op ons gewacht. Een man stond klaar met een bord met onze namen. We werden met z'n 6-en, inclusief onze bagage in een Jeep gestopt en hij bracht ons naar het guesthouse waar we nu verblijven.
Het ziet er hier allemaal goed uit, schoon, ruim, privacy... Er is een Didi (oudere dame) die voor ons zorgt.
Na al het reizen, waren we best moe en hebben vannacht heerlijk geslapen.
Vanmorgen zijn we door onze begeleider Shakuntala met haar man opgehaald en namen zij ons mee uit voor lunch. Ze liet ons de stad zien, we hebben samen boodschappen gedaan, ze heeft ons meer verteld over de cultuur, hoe alles rondom het stagelopen eruit gaat zien ed. Echt lieve mensen!
Morgen hopen we naar Tansen te gaan met de bus die om 6 uur s morgens vertrekt; dus dat wordt een uitdaging morgen ochtend.
Als meiden hebben we het enorm goed met elkaar. We hebben al veel plezier gehad en verhalen en ervaringen gedeeld.
We zijn God ook erg dankbaar voor alles wat Hij ons geeft. Gisteren zagen we best wel op tegen onze reis, tegen de aankomst en de onzekerheden die we hier in Nepal ervaren. We weten namelijk nooit hoe onze dag zal zijn, wat we zullen eten of hoe we er aan moeten komen. Soms is het moeilijk omdat we de mensen echt niet verstaan of de cultuurverschillen zo groot zijn. Toch komt het elke keer weer goed. Gisteren ben ik bemoedigd door de tekst die we vinden in Mattheus 6: 'Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.'
Dit is een mooie les en stevige uitdaging voor ons in de komende tijd.
Willen jullie voor ons bidden?
Leuk dat zoveel mensen reageren op mn blog of iets van zich laten horen! Blijven doen, want het contact met Nederland is zo belangrijk en goed!
Liefs, Joline
Ps: o ja, mensen vroegen over het tijdsverschil.. Het is in Nepal 3uur en 3kwartier later dan in Nederland. Dus bij mij is het nu bijna 3 uur s middags.
Eindelijk is ons avontuur begonnen en zit ik nu in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Ondertussen heb ik al zoveel gezien en meegemaakt, dat het lijkt alsof ik al een week op reis ben.
Na al het afscheid nemen was het maandag eind van de middag eindelijk zo ver. Toen kreeg ik pas het besef dat ik aan een grote reis begonnen was. Alles was ingepakt en ik kon geen koffer, kleren en alles wat in de koffers zat, meer zien.
Om 22.00uur vlogen we richting Abu Dhabi. We deden geen van allen eigenlijk een oog dicht, dus de reis duurde best wel lang. Zeker omdat je wilt slapen, maar je geen enkele houding kunt vinden waarin je fatsoenlijk kunt blijven liggen. Best wel brak kwamen we daardoor aan op Abu Dhabi, maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer lol we in onze reis kregen en hoe leuker het was om echt te beseffen dat je bijna in Nepal bent.
Het wachten daar duurde best lang, dus we waren blij met onze laptops, telefoons en de wifi :) Verder was de Mac ook best wel aangenaam om ons nog even van westers voedsel te voorzien..
Om 13.55 uur (er is 2 uur tijdsverschil tussen Nederland en Abu Dhabi) gingen we verder naar Kathmandu. Tijdens die vlucht hebben we echt supermooie dingen van de wereld gezien. Zo vlogen we over Iran en Pakistan waar we ruig landschap met bergen en rotsen zagen, de heldere blauwe zee rondom de Arabische Emiraten.. Ook de zonsondergang was echt geweldig! Gods natuur is prachtig!
De aankomst op het vliegveld van Kathmandu was een grote omschakeling. Het leek meer op een leegstaande school, oud, klein... Onze paspoorten werden op de ouderwetse manier gecontroleerd.. geen computersysteem maar alles met de hand, formulieren en papiertjes.
Toen we onze bagage wilde pakken, was het wachten op mijn koffer.. Uiteindelijk bleek deze al door andere mensen van de band te zijn gehaald en stond ergens tussen allemaal andere koffers midden in de hal.
Het was allemaal even spannend of er wel mensen zouden zijn die ons op kwamen halen, omdat tijd in Nepal een andere definitie heeft dan in Nederland. Een uurtje wachten is hier niets.. Dus we zagen de bui al hangen..
Maar gelukkig, er werd op ons gewacht. Een man stond klaar met een bord met onze namen. We werden met z'n 6-en, inclusief onze bagage in een Jeep gestopt en hij bracht ons naar het guesthouse waar we nu verblijven.
Het ziet er hier allemaal goed uit, schoon, ruim, privacy... Er is een Didi (oudere dame) die voor ons zorgt.
Na al het reizen, waren we best moe en hebben vannacht heerlijk geslapen.
Vanmorgen zijn we door onze begeleider Shakuntala met haar man opgehaald en namen zij ons mee uit voor lunch. Ze liet ons de stad zien, we hebben samen boodschappen gedaan, ze heeft ons meer verteld over de cultuur, hoe alles rondom het stagelopen eruit gaat zien ed. Echt lieve mensen!
Morgen hopen we naar Tansen te gaan met de bus die om 6 uur s morgens vertrekt; dus dat wordt een uitdaging morgen ochtend.
Als meiden hebben we het enorm goed met elkaar. We hebben al veel plezier gehad en verhalen en ervaringen gedeeld.
We zijn God ook erg dankbaar voor alles wat Hij ons geeft. Gisteren zagen we best wel op tegen onze reis, tegen de aankomst en de onzekerheden die we hier in Nepal ervaren. We weten namelijk nooit hoe onze dag zal zijn, wat we zullen eten of hoe we er aan moeten komen. Soms is het moeilijk omdat we de mensen echt niet verstaan of de cultuurverschillen zo groot zijn. Toch komt het elke keer weer goed. Gisteren ben ik bemoedigd door de tekst die we vinden in Mattheus 6: 'Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.'
Dit is een mooie les en stevige uitdaging voor ons in de komende tijd.
Willen jullie voor ons bidden?
Leuk dat zoveel mensen reageren op mn blog of iets van zich laten horen! Blijven doen, want het contact met Nederland is zo belangrijk en goed!
Liefs, Joline
Ps: o ja, mensen vroegen over het tijdsverschil.. Het is in Nepal 3uur en 3kwartier later dan in Nederland. Dus bij mij is het nu bijna 3 uur s middags.
-
16 Oktober 2013 - 11:52
Willianne:
Fijn dat je goed bent aangekomen Joline, en wat mooi om te lezen over alles wat je tot nu toe al hebt meegemaakt! Geniet ervan en hou je inderdaad vast aan wat God belooft in Mattheus 6. :) -
16 Oktober 2013 - 13:25
Geerke:
Aaahhh, leuk om te lezen dit!:) Kan mij goed voorstellen dat het allemaal best wel spannend is, alles is daar zo anders (denk ik zo).
Bid voor je!:) -
16 Oktober 2013 - 15:57
Mirjam:
Haa lieve Joline,
leuk om zo je eerste ervaringen en indrukken vanuit Nepal te lezen!
Zet m op in de komende dagen..
Een heeele dikke Hollandse Hug voor jou ;) -
16 Oktober 2013 - 17:52
Jeanette De Korte:
Lieve Joline,
Fijn om iets van je te horen. Wij zijn blij dat je een goede reis hebt gehad naar Nepal!
En we zullen je blijven volgen via de blog èn voor jou en je vriendinnen bidden.
Maar weet ook dat de Heere Jezus voor jullie bidt. Zijn voorbede omlijst, omvat ons leven. Hier in Nederland maar ook in Nepal.
Liefs,
Jeanette de Korte -
16 Oktober 2013 - 20:16
Paulien:
Lieve Joline,
Fijn om te horen dat alles goed gaat en dat je veilig bent aangekomen.
Ook mooi om te lezen dat je hebt genoten van Gods mooie schepping en Zijn nabijheid voelt.
ik denk aan je!
liefs Paulien -
16 Oktober 2013 - 22:03
Janiek:
Joline! Wat leuk en goed om te lezen!! Echt spannend als die nieuwe dingen! Maar je bent vast ook snel gewend! Ik ben benieuwd naar je eerste stagedag!!! Heel veel succes met alles!!
Liefs Janiek -
16 Oktober 2013 - 22:50
Christian:
Hallo,
Goed te lezen dat het zo goed gaat met jullie. Vooral de lessen die jullie lezen uit de Bijbel zijn ook voor het thuisfront lessen die geleerd moeten worden. Bijzonder om te ervaren wat de Bijbel verhaalt.
Veel succes en sterkte,
groeten Chris -
18 Oktober 2013 - 10:48
Mama, Geraldine En Floris:
Ha Jootje,
We zagen je blog nu pas! Wat fijn dat je goed bent aangekomen! En wat een prachtig uitzicht had je vanuit het vliegtuig, zeg.
Wij zitten nu koffie te drinken met pepernoten erbij. 't Is een mistig dagje vandaag. We denken veel aan je!
Floris wil even zeggen dat hij het super leuk vindt dat hij in jouw bed mag slapen.. En hij vindt dat eten (van de foto boodschappen doen) net vogelvoer lijken ;)
Meid, geniet van de tijd daar en we bidden voor je!
Heel veel liefs,
Mama, Geraldine & Floris -
18 Oktober 2013 - 14:19
Anna:
Ha Jo,
Wat fijn dat je goed aangekomen bent! Erg leuk om je verhalen te lezen..
Ik denk aan jou!
Liefs Anna -
19 Oktober 2013 - 22:11
Familie Pul, Ermelo:
Beste Joline,
Leuk om je verhalen te lezen, behalve die foto van die ENORME spin......brrrrr.
We hopen dat je een fijne tijd mag hebben.
We volgen je via je blog en via Dien.
Groet, familie Pul -
21 Oktober 2013 - 13:43
Heeeeee :):
Jaja, ik heb het nu op fb gezien dus heb even je verhaal gelezen..
Super jo! Heel veel succes deze week met het werk en ik kijk uit naar je volgende verhaal:)
Doeg! Pau -
21 Oktober 2013 - 16:50
Elsemarie:
Ha Joline!!
Fijn om wat van je te horen! Ik kan me voorstellen dat het allemaal nog erg wennen is enz. maar volgens mij ga jij daar 3 hartstikke leuke maanden hebben!:)
Mooi dat je ook je 'geestelijke ervaringen' deelt, blijven doen!
Gods zegen,
Lfs Elsemarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
